محدودیت های بازرسی دفاتر توسط سازمان تأمین اجتماعی
محدودیت های بازرسی دفاتر کارفرمایان توسط سازمان تأمین اجتماعی از جمله مواردی است که اطلاع از آنها برای کسب و کارها می تواند مفید واقع شود.اما برای این امر یک سری محدودیت ها وجود دارد که با استناد به ماده 47 قانون تأمین اجتماعی، به توضیح آن می پردازیم.
در ادامه بد نیست نگاهی به متن اصلی خود ماده 47 ام قانون تأمین اجتماعی بیندازیم.
متن ماده 47 قانون تأمین اجتماعی:
” کارفرمایان مکلفند صورت مزد و حقوق و مزایای بیمهشدگان همچنین دفاتر و مدارک لازم را در موقع مراجعه به بازرس به سازمان دراختیار او بگذارند.بازرسان سازمان میتوانند از تمام یا قسمتی از دفاتر و مدارک مذکور رونوشت یا عکس تهیه و برای کسب اطلاعات لازم به هر یک از رؤسا و کارمندانو کارگران کارگاه و مراجع ذیربط مراجعه نمایند.
بازرسان سازمان حق دارند کارگاههای مشمول قانون را مورد بازرسی قرار دهند و دارای همان اختیارات و مسئولیتهای مذکور در مواد ۵۲ و ۵۳ قانون کارخواهند بود. نتیجه بازرسی حداکثر ظرف یک ماه از طرف سازمان به کارفرما اعلام خواهد شد.”
محدودیت های بازرسی :
قوانین و مقررات جاری کشور، سازمان تأمین اجتماعی می تواند دفاتر کارفرمایان را بازرسی کند. اما این بازرسی، محدودیت هایی نیز دارد. در این عنوان به دو مورد از این محدودیت ها اشاره می شود.
مورد اول:
در مورد مشمولین قانون نظام صنفی است. استناد به دفاتر تأمین اجتماعی برای أخذ حق بیمه، فقط در مواردی مطرح می شود که شکایتی طرح شده باشد. در این صورت، سازمان تأمین اجتماعی می تواند به آن دفاتر استناد کند. این محدودیت در ماده (92) قانون نظام صنفی مورد اشاره قرار گرفته است.
مورد دوم:
در مصوبات ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی و کارگروه های مرتبط با رفع موانع تولید مطرح شد. بر این اساس، سازمان تأمین اجتماعی صرفاً می تواند دفاتر را در مواردی بررسی کند که منتهی به سال قبل از سال بررسی هستند. یعنی، سازمان نهایتاً می تواند به یک سال قبل بازگردد.