حق عضویت چیست؟

در بخش قبل در مورد گواهی پایان دوره احکام تجارت و کسب و کار صحبت شد. اکنون این که یکی از سوالاتی که برای واحدهای صنفی مطرح می شود این است که حق عضویت ما به ازای چیست؟ یعنی در ازای پرداخت حق عضویت، اتحادیه چه خدماتی را به ما ارائه می دهد؟ برای پاسخ به این سوال، ابتدا باید منابع مالی اتحادیه های صنفی بررسی شوند.

منابع مالی اتحادیه های صنفی:

اتحادیه های صنفی، منابع مالی محدودی دارند. ماده (31) قانون نظام صنفی و آیین نامه اجرایی آن، به این منابع مالی پرداخته است. اولین منبع مالی اتحادیه های صنفی، حق عضویتی است که افراد صنفی در اتحادیه می پردازند. دومین منبع درآمدی وجوه دریافتی بابت ارائه خدمات غیرموظف فنی و آموزشی به اعضای صنف است.

نکته قابل توجه:

نکته مهم این است که اتحادیه نباید تکلیف به انجام این خدمات داشته باشد. از طرف دیگر، ارائه خدمات غیرموظف نمی تواند با اجبار واحدهای صنفی همراه شود. بنابراین، مشخص می شود که این منبع درآمدی نیز بسیار محدود است.

منبع مالی سوم:

کمک های دریافتی از اشخاص حقیقی یا حقوقی است. این منبع درآمدی اصطلاحاً تحت عنوان همیاری شناخته می شود. منبع دیگر، کارمزد وصول مالیات، عوارض و هزینه خدمات وزارتخانه ها، شهرداری و سازمان های وابسته به دولت است. منبع آخر هم درصدی از وجوه دریافتی بابت صدور و تمدید پروانه کسب است. آنچه ذکر شد، منابع مالی اتحادیه های صنفی بود. و حالا تکالیف اتحادیه ها

تکالیف مهم اتحادیه های صنفی:

اتحادیه های صنفی، تکالیف بسیار مهمی دارند. برخی از این تکالیف، تکالیف حاکمیتی هستند و ذاتاً از اموری هستند که دولت باید آنها را انجام دهد. اما به موجب قوانین، این تکالیف بر عهده اتحادیه های صنفی قرار گرفته اند. هرچند تفویض این امور به اتحادیه های صنفی بسیار شایسته است، اما باید منابع مالی این تشکل ها با انجام این تکالیف و تکالیف دیگر همخوانی داشته باشد.

صدور و تمدید پروانه از مهمترین تکالیف:

یکی از مهمترین تکالیف حاکمیتی اتحادیه های صنفی، صدور و تمدید پروانه است. فرآیند اعطای پروانه کسب فرآیند بسیار پیچیده و حساسی است. اتحادیه های صنفی باید علاوه بر تسریع در صدور پروانه کسب، دقت زیادی در فرآیند صدور پروانه انجام دهند. در صورت اهمال در این امر، حتی کار به توبیخ رییس اتحادیه خواهد کشید. وظیفه دیگر، بازرسی از واحدهای صنفی رأساً یا در قالب گشت های مشترک است.

تکلیف دوم:

این تکلیف بسیار زمانبر و نیازمند صرف هزینه و نیروی انسانی زیاد است. تکلیف دیگر، رسیدگی به شکایات مصرف کنندگان بر اساس ماده (72) قانون نظام صنفی است. فرآیند رسیدگی با دعوت از اصحاب دعوی و بدون دریافت هزینه کارشناسی انجام می شود.

تکالیف آموزشی:

در کنار این تکالیف، اتحادیه های صنفی تکالیف توسعه ای، آموزشی و پژوهشی نیز دارند. به عنوان مثال، اتحادیه های صنفی باید 15 درصد از منابع درآمدی خود را صرف آموزش اعضای اتحادیه صنف مربوطه نمایند. یا تصمیم گیری در خصوص بسیاری از امور، نیاز به ارائه پیشنهاد از سوی اتحادیه دارد. چنانکه در تعیین ضوابط خاص داخلی اتحادیه و تصویب نرخ ارائه کالا و خدمات مشاهده می کنیم.

منابع درآمدی اتحادیه برای انجام تکالیف کافی نیست:

چنانکه در عمل می بینیم، بیشتر منابع درآمدی اتحادیه های صنفی، صرف هزینه های اداری و پرسنلی می شود. غالباً بیشتر زمان پرسنل و کارکنان اتحادیه های صنفی نیز صرف انجام امور دسته اول می شود. نکته مهم این است که اتفاقاً در زمانی که واحدهای صنفی آسیب پذیرند و نیاز به حمایت دارند، اتحادیه ضعیف می شود. چراکه منابع مالی اتحادیه تا حد بسیار زیادی به شرایط مالی اعضای آن صنف وابسته است.

بنابراین،:

مهمترین تغییری که باید در قانون نظام صنفی انجام شود، درنظر گرفتن منابع پایدار برای اتحادیه ها است.

و سخن آخر:

از اینکه از سایت ما بازدید کردید سپاسگزاریم. اصناف پلاس، رسانه آموزشی مرکز آموزش و مطالعات حقوقی و اقتصادی اتاق اصناف شهرستان شمیرانات است. همه روزه می توانید با مراجعه به این سایت، از مطالب آموزشی ارائه شده بهره مند شوید