تخلفات کسب و کارهای مجازی(عدم تحویل به موقع کالا یا ارائه خدمت)
کسب و کارهای مجازی و آگاهی از قوانین، مقررات، دستورالعملها و تخلفاتی که در این حوزه ممکن است رخ بدهد، از موراد مهمی است که با در نظر گرفتن نیاز حال حاضر دنیای امروز اجتناب ناپذیر است. به عبارت دیگر برای رسیدن به درک صحیح از عرصه کسب و کارهای اینترنتی و موفقیت در این زمینه باید علاوه بر شناخت این حوزه، به قوانین، مقررات و دستورالعملهای ضروری آن آگاهی داشت.
کسب و کارهای مجازی خصوصاً با شرایط بیماری کرونا که امروزه همه افراد دنیا با آن دست به گریبان هستند و با توجه به سهولت دسترسی به اینترنت توانست کمک بسیار بزرگی به مردم و جوامع صنفی نماید و سهم بزرگی را در دنیای فروش و سود رسانی از آن خود کند. استفاده بسیار بیشتر از فضای مجازی ما را بر آن داشت تا در ابتدا شرح مختصری از تعریف کسب و کارهای مجازی داشته باشیم و سپس به موضوع بپردازیم.
کسب و کار مجازی یا همان اینترنتی چیست؟ به مجموعه کارهایی که در بستر اینترنت انجام میشود و کسب درآمد و سود را به دنبال دارند کسبوکار اینترنتی میگویند. و از مهم ترین اقدامات در خصوص راه اندازی اولیه این نوع کسب و کارها لزوم دریافت مجوزهای لازم می باشد.
در این ویدیو جناب آقای سید علیرضا شکوهیان، کارشناس ارشد حقوق اقتصادی و پژوهشگر دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی در خصوص این موضوع توضیحاتی را ارائه می فرمایند.
کسب و کارهای مجازی و شرایط خرید از آنها:
یکی از نگرانی های مصرف کنندگان در خریدهای اینترنتی، تحویل به موقع کالا یا ارائه خدمت است. کسب و کارهای مجازی باید کالاها یا خدمات درخواستی را در زمان مقرر به شما تحویل دهند. در غیر این صورت می توان از ضمانت اجراهای نقض تعهدات قراردادی استفاده کرد. یعنی به قرارداد فی مابین استناد کرد و ضمن الزام کسب و کار به تحویل کالا، از او خسارت خواست.
اما این راهکار بسیار زمان بر خواهد بود و علاوه بر زمان، هزینه زیادی را به مصرف کننده تحمیل می کند. بنابراین، باید به دنبال راهکار سریع تری بود که بتواند مصرف کننده را به خواسته اش برساند.
مرحله دریافت اخطار:
عدم تحویل به موقع کالا یا ارائه به موقع خدمت، یکی از تخلفات صنفی کسب و کارهای مجازی است. اگر این واحد صنفی به موقع تعهدات خود را انجام ندهد، اخطاری در پرونده صنفی او درج خواهد شد. این اخطار با حکم کمیته نظارت بر عملکرد کسب و کارهای مجازی خواهد بود.
در این جا نمونههایی از قوانین که در دسته مقررات و دستورالعملهای کسب و کارهای اینترنتی قرار میگیرند اشاره میکنیم.
قانون تجارت الکترونیک:
این قانون به منظور شناسایی معاملات و اسناد الکترونیکی در سال ۱۳۸۲ به تصویب رسید و مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسطههای الکترونیکی و با استفاده از سیستمهای ارتباطی جدید به کار میرود.
قانون جرایم رایانه ای:
این قانون در سال ۱۳۸۸ به منظور تعیین مصادیق استفاده مجرمانه از سامانههای رایانهای و مخابراتی به تصویب رسید. آنچه که به عنوان جرایم رایانهای، جرایم اینترنتی و جرایم سایبری نام برده میشود مجموعهای از بزهکاریهایی است که به وسیله رایانه و ابزارهای الکترونیکی رقم میخورد.
قانون حمایت از مصرفکننده :
یعنی مجموعه اختیارات و امتیازاتی که مصرفکننده در قبال عمل خرید یک کالا یا خدمات از فروشنده دریافت میکند تا در صورت بروز اشکال، معلوم شدن عیب و نقص، احراز ضرر و زیان، عدم کارآیی و ثمربخشی و یا ایراد خسارت، برای جبران ضرر خود از آن استفاده کند. این قانون در سال ۱۳۸۸ به تصویب رسید. و….