قرارداد عدم رقابت، نکته ایی است که اهمیت بهرهمندی و تأثیرات اطمینانبخش آن را میتوان نه تنها در بسیاری از کسبوکارهای سنتی که در بسیاری از کسبوکارهای نوپا و استارتاپها هم مشاهده کرد.لزوم توجه به موقعیت فعلی و همچنین حفظ جایگاه و اعتبار این کسب و کارها در آینده بسیار چالش برانگیز شده است.
با قرارداد عدم رقابت، دارندگان مشاغل می توانند تا حد زیادی نگرانی های خود را نسبت به آینده کسبوکارشان در زمینه حفظ اسرار شغلی و آموختههای کارمندان خود در حین اشتغال و خطر سوء استفاده آنها از این اطلاعات و رقابت احتمالی آنها با کارفرما برطرف نمایند.در ابتدا بهتر است بدانیم قرارداد عدم رقابت چیست؟
قرارداد عدم رقابت(Non-Compete Agreement) قراردادی است که میان کارفرما یا صاحب اطلاعات و کارگر (کارمند) برای مدتی مشخص و محدوده جغرافیایی معین به منظور حفظ منافع تجاری و عدم رقابت تنظیم و امضاء می گردد. به این معنی که فرد استخدام شده چه در زمان استخدم و چه پس از آن مجاز به انتشار اطلاعات خود به سایر رقبا نیست.
در ویدیوهای قبلی جناب آقای سید علیرضا شکوهیان کارشناس ارشد حقوق اقتصادی و پژوهشگر دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی در خصوص اینکه چگونه اسرار تجای خود را حفظ کنیم؟توضیحاتی ارائه نمودند. در این ویدیو در خصوص لزوم وجود قرارداد عدم رقابت صحبت فرمایند.
دغدغه واحدهای صنفی:
یکی از مسائل بسیار مهمی که می تواند توسعه کسب و کارها را در پی داشته باشد، آموزش کارکنان است. آموزش کارکنان در کنار مزایای آن، نگرانی هایی را نیز برای کسب و کارها به همراه دارد. به عقیده آنان، آموزش کارکنان و ارتقاء مهارت آنها، توقعات و انتظارات آنها را بالا می برد. بنابراین، ممکن است برای ادامه همکاری با این کارکنان مجبور شوند مبالغ بیشتری را صرف کنند.
قرارداد عدم رقابت به کمک شما می آید:
آموزش کارکنان این دغدغه را هم ایجاد می کند که شاید آنها، خود به رقیب کسب و کار بدل شوند. این موارد باعث شده است تا واحدهای صنفی و کسب و کارها از آموزش واحدهای صنفی صرف نظر کنند.اینجاست که قرارداد عدم رقابت می تواند به کمک صاحبان کسب و کار آمده و این معضل را تا حدود زیادی برطرف نماید. و مزایایی مانند عدم هدر رفتن منابع مالی را نیز در بردارد.
استفاده از ابزارهای حقوقی برای حل دغدغه ها:
نگرانی واحدهای صنفی از رقابت کارکنانشان با آنها می تواند تا حد زیادی با ابزارهای حقوقی حل شود. یکی از این راهکارها، انعقاد قرارداد عدم رقابت است. در قرارداد عدم رقابت می توان این دغدغه ها را ذکر کرده و برای آن ضمانت اجرا در نظر گرفت. به عنوان مثال، می توان در قرارداد ذکر کرد که کارکنان آن مجموعه حق رقابت با آن واحد صنفی را ندارند. یا اینکه، کارکنان مجموعه نمی توانند تا مدت زمان مشخصی با رقیب آن واحد صنفی همکاری کنند. یا اینکه پس از خاتمه همکاری با آن واحد صنفی، نمی توانند در موقعیت جغرافیایی و مکانی خاصی فعالیت کنند.
ضمانت اجراهای نقض تعهد:
با انعقاد قرارداد عدم رقابت می توان تا حد زیادی نگرانی ها را رفع کرد. می توان دو ضمانت اجرا را برای تخلف از این تعهد در نظر گرفت. یعنی اگر یکی از کارکنان واحد صنفی به رقابت با آن مجموعه بپردازد:
1-چون تعهد کرده است رقابت نکند و نقض عهد کرده، می توان از فعالیت او به عنوان رقیب جلوگیری کرد.
2-اگر در اثر نقض تعهد، خسارتی به واحد صنفی وارد شود، می توان این خسارت را از کارگر مطالبه کرد. البته پیشنهاد می شود در قرارداد، میزان خسارت مشخص گردد. در این صورت، اگر نقض عهد صورت گیرد، دادگاه فرد خاطی را به همین جریمه محکوم می کند.