دفاتر کسب و کارهای مجازی و لزوم یا عدم لزوم اخذ پروانه کسب برای آن ها موضوع مهم و بحث برانگیزی است که مدتی محل مناقشات بسیاری بود. در نوشتارهای قبل در باب اهمیت فضای مجازی و ضرورت توجه به آن برای کسب و کارها ذیل عنوان نهاد صادرکننده مجوز کسب و کارهای مجازی صحبت نمودیم.
در این نوشتار:
در این بخش به بررسی یک سؤال بسیار مهم در خصوص دفاتر کسب و کارهای مجازی و نهادهای ناظر می پردازیم. در ادامه همراه ما باشید.
آیا کسب و کارهای مجازی باید برای دفاتر خود در فضای حقیقی هم پروانه کسب بگیرند؟
پاسخ به این سؤال بر اساس نوع کاربری دفاتر متفاوت خواهد بود. بنابراین، باید در دو فرض مجزا وضعیت دفاتر کسب و کارهای مجازی بررسی شود.
راه اندازی دفاتر برای پشتیبانی فعالیت صنفی در فضای مجازی:
گاهی اوقات کسب و کارهای مجازی، دفاتری را برای پشتیبانی فعالیت خود احداث می کنند. اصولاً این دفاتر جایی برای هماهنگی امور یا احیاناً ثبت شکایات مصرف کنندگان است. اما به هیچ وجه کالا یا خدمتی در این فضای حقیقی به فروش نمی رسد. بلکه خرید و فروش کالا صرفاً از طریق سایت یا اپلیکیشن آن کسب و کار انجام می پذیرد.
بنابراین:
در این حالت، کسب و کار مجازی نیازی به أخذ پروانه کسب مستقل برای این دفاتر ندارد.
به عنوان مثال:
کسب و کارهای درخواست آنلاین خودرو، دفاتری برای ساماندهی امور رانندگان خود دارند. از این حیث که نمی توان از این دفاتر مستقیماً خودرو داخوست کرد، بنابراین در این مورد پروانه کسب مستقلی نمی خواهند.
راه اندازی دفاتر برای فروش حضوری کالا و خدمات:
ممکن است کسب و کاری مجازی، در فضای حقیقی هم دفاتری را راه اندازی کند. در اینجا، هدف از راه اندازی دفاتر، صرفاً پشتیبانی از فعالیت مجازی نیست. بلکه علاوه بر خرید کالا از طریق فضای مجازی، امکان خرید کالا از این دفاتر هم فراهم است. در اینجا باید به قاعده اصلی در قانون نظام صنفی رجوع کرد. اینکه پروانه کسب سه رکن دارد و یکی از ارکان اصلی آن محل کسب است. وقتی این رکن تغییر می کند، باید پروانه کسب دیگری أخذ شود.
بنابراین:
در اینجا هم فرد دو محل کسب دارد. یکی در فضای مجازی و یکی در فضای حقیقی. بنابراین، باید دو پروانه کسب بگیرد. برای فعالیت خود در فضای مجازی، از اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی و برای فعالیت خود در فضای حقیقی، از اتحادیه شهرستانی ذی ربط.
به عنوان مثال:
کسب و کاری مجازی وجود دارد که نسبت به عرضه پوشاک اقدام می کند. این کسب و کار در فضای حقیقی هم دفتری راه اندازی می کند. مصرف کنندگان علاوه بر خرید محصول از طریق سایت، می توانند از این دفتر هم پوشاک خریداری کنند. در اینجا کسب و کار مجازی از اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی پروانه کسب می گیرد. اما برای فعالیت دفتر خود هم باید از اتحادیه پوشاک همان شهرستان پروانه کسب بگیرد.
سخن آخر:
باتوجه به جدید بودن این نوع کسب و کارها و عدم وجود پیشینه و ادبیات مرتبط با فعالیت اقتصادی در بستر اینترنت و فضای مجازی، ابهامات و مشکلات متعددی را دامن زده است. ما در اصناف پلاس قصد داریم به تمامی این ابهامات بپردازیم و در صورت امکان شبهات و ابهامات مربوطه را برطرف کنیم. چرا که از رسالت های عمده اصناف پلاس، حل و فصل چالش های واحدهای محترم صنفی است.
در ادامه از شما دعوت می کنیم:
ویدئوی جناب آقای سیدعلیرضا شکوهیان با عنوان صدور پروانه کسب برای دفاتر کسب و کارهای مجازی، پژوهشگر دوره دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی را مشاهده بفرمایید.
از اینکه از سایت ما بازدید کردید سپاسگزاریم. اصناف پلاس، رسانه آموزشی مرکز آموزش و مطالعات حقوقی و اقتصادی اتاق اصناف شهرستان شمیرانات است. همه روزه می توانید با مراجعه به این سایت، از مطالب آموزشی ارائه شده بهره مند شوید.