حق انصراف موضوعی است که در گفتارهای مختلفی، سابقاً از آن صحبت شده است. در این گفتار جناب آقای سید علیرضا شکوهیان، پژوهشگر دوره دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی در خصوص زمان استفاده از حق انصراف صحبت خواهند نمود که دعوت می کنیم تا انتهای ویدئو را مشاهده فرمایید.
در سلسله مباحث مربوط به تخلفات کسب و کارهای مجازی، به تخلف عدم رعایت حق انصراف اشاره شد. چنانکه بیان شد، مصرف کننده می تواند بدون ارائه هر دلیلی، کالای دریافتی را به کسب و کار مرجوع کند. البته حداقل 7 روز باید به مصرف کننده برای اعمال حق انصراف زمان داد. اما سوال مهم این است که این مهلت از چه زمانی شروع می شود؟
ارتباط بین ارائه اطلاعات لازم به مصرف کننده و حق انصراف:
ماده (38) قانون تجارت الکترونیکی، دو قاعده را در خصوص حق انصراف به ما ارائه کرده است. اولین نکته این است که مهلت تعیین شده، صرفاً بعد از ارائه اطلاعات لازم به مصرف کننده شروع می شود. در این خصوص هم ویدئوی مستقلی ارائه شده است که می توانید به آن رجوع کنید. البته می توان به مواد (33) و (34) قانون تجارت الکترونیکی هم رجوع کرد. حال، فرض می کنیم که اطلاعات مؤثر در تصمیم گیری مصرف کننده، به وی ارائه شده است.
تفاوت میان کالا و خدمات در استفاده از حق انصراف:
ماده (38) قانون تجارت الکترونیکی در تعیین زمان شروع مهلت، تفکیکی میان کالا و خدمات قائل شده است. کالا: از زمانی که کالا به دست مصرف کننده می رسد، مهلت استفاده از حق انصراف شروع می شود. یعنی، از تاریخ دریافت محصول، مصرف کننده حق دارد تا ظرف 7 روز حق انصراف خود را اعمال کند.
اگر موضوع ارائه خدمت باشد:
اگر موضوع معامله ارائه خدمت باشد، زمان شروع مهلت استفاده از حق انصراف، از تاریخ انعقاد قرارداد محاسبه خواهد شد. نکته مهم این است که در اینجا تاریخ انعقاد قرارداد مهم است، نه تاریخ پرداخت وجه. ممکن است شما امروز قراردادی را با شرکتی منعقد کرده باشید و پرداخت وجه آن هشت روز دیگر و درب منزل انجام شود. در اینجا، با توجه به انقضای مهلت حق انصراف، امکان استفاده از این حق وجود ندارد.
حق انصراف همیشه قابل اعمال نیست:
نکته پایانی این است که حق انصراف در تمامی موارد جریان ندارد. در قالب ویدئوی مستقلی، به استثنائات استفاده از حق انصراف پرداخته خواهد شد.